Desde Ortuella: Lo que quiero sin querer // Iñaki Beitia.
jueves, 19 de mayo de 2011
Cuento para hoy.
1 comentario:
Jon
dijo...
Utziko dizuet beste iuin hau, Walirena:
Egunerokoa monotono egiten zitzaion. Goizean jaiki, lanera joan, bazkaldu, lagunekin trago bat hartu, eta ohera. Behin eta berriz errepikatzen zen bizi-ziklo monotonoa. Ostirala noiz iritsiko bizi zuen astea. Furgoneta hartu, eta ihes egiteko amorratzen. Asteburuak etxetik urruti ematen zituen: mendian, hondartzan, eskiatzen edo bizikletan, berdin zitzaion non, baina urruti, monotoniatik ihesi. Asteburua joan, asteburua etorri, furgoneta hartu eta ihes egiten zuen. Ihes egunerokotik, eta ihes monotoniatik. Hori ere monotono egin zitzaion arte.
1 comentario:
Utziko dizuet beste iuin hau, Walirena:
Egunerokoa monotono egiten zitzaion.
Goizean jaiki, lanera joan, bazkaldu, lagunekin trago bat hartu, eta ohera. Behin eta berriz errepikatzen zen bizi-ziklo monotonoa.
Ostirala noiz iritsiko bizi zuen astea. Furgoneta hartu, eta ihes egiteko amorratzen.
Asteburuak etxetik urruti ematen zituen: mendian, hondartzan, eskiatzen edo bizikletan, berdin zitzaion non, baina urruti, monotoniatik ihesi.
Asteburua joan, asteburua etorri, furgoneta hartu eta ihes egiten zuen. Ihes egunerokotik, eta ihes monotoniatik.
Hori ere monotono egin zitzaion arte.
Publicar un comentario